top of page

9. desember

09.12.20

"Skjótt vil kavin leggja seg oman á alt livandi og deytt.

Landslagið er nakið og ósentimentalt.

At vera her fær meg at sakna teg,

men her er eingin at sakna.

Kettan er rýmd aftur,

hesaferð kemur hon ongantíð aftur.


Veturin kemur – enn drálar hann.

Eg vindi hálsturriklæðið um hálsin.

Skjótt eru membranar av gleri á øllum.

Juliana Spahr sigur í This connection of everyone with lungs,

how lovely and how doomed this connection of everyone with lungs.

Eg fari í troyggjuna,

ið tú plagdi at vera í,

tá tú vart hjá mær.

Vit vassa enn gjøgnum aldur

av gráum bløðum í skógarbotninum.


...


Kavastormar og ódnir

undir løgum av frosti

forkølaðum nasum

heitum kaffi

og fótasporum í kavalandslagnum

liggja gamlar uppgerðir

roknskapir sum ikki stemma,

oyðilagdur barndómur,

ið bíðar eftir várinum

og einum heitum koppi av te.

Soleiðis sæð er tann heitasti heimurin,

ið kann varðveitast,

hann sum spakuliga gongur undir.

Altíð við at missa onkran vit elska.

Veturin er komin,

árið endar skjótt.


(Desemburmorgun, Kim Simonsen, Mentunargrunnur Studentafelagsins, 2015)

Les_Meira_Logo_Portrait_WHT_Red_RGB.png

SAMBAND

SNARVEGIR

FYLG OKKUM

  • White Facebook Icon
  • White YouTube Icon
  • Instagram

Føroyar lesa skal vera við til at skapa lesigleði, seta føroyska málið í miðdeplin og skapa karmar fyri eini góðari lesimentan.

© 2021 Føroyar Lesa | Heimasíða frá savna.fo
bottom of page