8. desember

Fyrstu ferð, eg hoyrdi "Kviskre ei bønn", varð eg so rørd av orðunum, at eg so inniliga vildi sleppa at syngja tey á føroyskum. Tí valdi eg at týða sangin, hóast eg ikki eri royndur týðari. Nýnorskt liggur sera tætt at føroyskum, so tað kendist sum ein uppgáva, eg var før fyri at fullføra.  

“Teski eina bøn” eru uggandi orð ætlað teimum, ið illa megna hesa myrku tíð. Orð, sum tendra ljós. Fyri teimum horvnu, teimum, sum bíða og sakna, sum sita uppi um næturnar. Í hesi stund, eru bara vökur orð.

Teski eina bøn

alt glitrar 

alt er stilt

og tær hvítu göturnar

hevur kavin fylt

börnini spæla  í hvítu havunum 

alt andar av væntu

í hesari nátt 

stjörnan tann bjarta  

á himli so stór 

og í hesi stund  

eru bara vökur orð  

öll sova nú 

öll uttan eg 

og á takinum  

einglarnir teir hoyra meg 

stroyja eydnustöv út á meg 

vit hava so nógv orð 

møguleikar nógvar 

sum vit ikki taka av 

men hjartað tað fyllist  

av friði so milt 

tendrar sær eitt ljós 

vil rökka til eitt lív  

eg teski eina bön í nátt 

fyri teimum sum mangla 

sum fóru inn í myrkrið 

uttan at finna fram 

eg teski eina bön í nátt 

fyri teimum sum bíða 

sum hava mist vónina 

og öllum har úti sum leingjast. 

Dania O. Tausen týddi úr norskum. 

Dania er rithøvundur og sangari. Hon er lesandi á ritlist útbúgvingini á Fróðskaparsetri Føroya, og er í løtuni skiftislesandi í Reykjavík.